Mijn oudste nichtje moest afgelopen weekend afzwemmen voor haar zwemdiploma B.
Na een flink aantal baantjes in het zwembad was iedereen klaar en kregen de deelnemers te horen dat ze allen geslaagd waren. Mijn nichtje was dolblij en apetrots. Eenmaal thuisgekomen was het tijd voor cadeautjes en opa trok de portemonnee: “je mag zelf kiezen wat je wilt”, zei hij. Tja, een slimme meid is op haar toekomst voorbereid, dus wees mijn nichtje het biljet van 20 euro aan. Mja, dat was toch wel wat veel vond opa, dus werd het een briefje van 5 euro. Kiezersbedrog?
Over een maand is het zover en mogen we in Nederland weer naar de stembus. Deze keer ben ik er nog wat meer mee bezig dan anders. De voor ons werkveld belangrijke thema’s (zoals energie, milieu en duurzaamheid) probeer ik terug te vinden in de verkiezingsprogramma’s. Zoals altijd besteden de partijen in verschillende mate aandacht aan deze thema’s. Sommigen beperken zich tot zaken rondom duurzame energie, andere hebben ook ideeën over landbouw, gezondheid of groene innovatie. De lijst met partijen is inmiddels ook weer flink gegroeid, in totaal 28 volgens mijn laatste check. Leidt dat grote aanbod nou ook echt tot andere programma’s? En wat betekent dat dan voor bijvoorbeeld de aardgaswinning in Nederland, de aanpak van bodemdaling of de voedselvoorziening? Worden de plannen voor een klimaatwet straks weer van tafel geveegd?
Wat wordt straks waargemaakt van al die beloften? Het is mooi om veel te willen, maar met ons poldermodel moeten regeringspartijen tot een gezamenlijk programma komen en mogen we blij zijn als we 5 euro kunnen verzilveren in plaats van de gehoopte 20. En wellicht is er na de verkiezingen wel sprake van een politieke aardverschuiving en krijgen we geen euro maar guldens. De komende tijd kijk ik met dat in het achterhoofd toch net even anders naar de verkiezingsdebatten. Van mij mogen deze strak gestuurd worden zodat het een echt debat wordt over de inhoud en wij als kiezers hopelijk te weten komen wat er nou echt te kiezen valt.
Er is een lichtpuntje; na de verkiezing van Trump schoot het aantal donaties aan milieuorganisaties en goede doelen in Amerika omhoog. Een verdubbeling en soms wel een verviervoudiging van de inkomsten voor deze organisaties was het gevolg. Ook het aantal vrijwilligers dat hun inzet aanbiedt aan deze organisaties groeit sterk. Dat biedt dan toch weer perspectief. Want op gebied van duurzaamheid en milieu kunnen we ook in Nederland nog wel wat budget en mankracht gebruiken. Ook al moeten we dat dan misschien zelf regelen.
Deze column is gepubliceerd in ‘Bodemnieuws’ van 16 februari 2017, u vind het archief hier.